نویسندگان:

فرهاد سمیعی^۱، افسانه مداح صفایی^۲، ابراهیم عصمتی^۱، عباس علی‌بخشی^۱، منیر سادات میرایی آشتیانی^۱، پیمان حداد^۱

 

زمینه و هدف: رژیم اپیروبیسین, اگزالی پلاتین و کپسیتابین (EOX) یکی از رژیم هایی است که برای شیمی درمانی نئواجوانت مراحل موضعی پیشرفته و غیر قابل جراحی سرطان معده پذیرفته شده است. هدف از این مطالعه, بررسی میزان پاسخ به این رژیم و تحمل پذیری نسبت به آن می باشد.روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی فاز 2, 28 بیمار مبتلا به آدنوکارسینوم مرحله موضعی پیشرفته معده, یا محل اتصال مری به معده تایید شده با بررسی پاتولوژیک و بررسی های اولیه برای مرحله بندی سرطان شامل سی تی اسکن قفسه سینه و شکم, اندوسکوپی و اندوسونوگرافی مری و معده و بررسی آزمایشگاهی که طی سال 1390 به انستیتو کانسر بیمارستان امام خمینی (ره) مراجعه کرده بودند, تحت سه دوره شیمی درمانی نئواجوانت با رژیم EOX به فاصله 21 روز (اپیروبیسین 50 mg/m2 روز اول, اگزالی پلاتین 130 mg/m2 روز اول و کپسیتابین 625 mg/m2 دو بار در روز برای 21 روز) قرار گرفتند. پاسخ به درمان با استفاده از اندوسونوگرافی مری و معده و سی تی اسکن شکم و قفسه سینه مورد بررسی قرار گرفت. طی مدت درمان عوارض شیمی درمانی نیز ارزیابی شد.یافته ها: قبل از شیمی درمانی, اکثر بیماران در مرحله III (8.92%) و پس از آن در مرحله II (14.57%) قرار داشتند. قبل از انجام شیمی درمانی, فقط 5.28% تومورها قابل برداشت با جراحی بودند, اما پس از آن, 1.82% تومورها قابل برداشت بودند. شایع ترین عارضه این رژیم نوتروپنی درجه سه و چهار بود که در 25% بیماران اتفاق افتاد.نتیجه گیری: این رژیم به خوبی تحمل و به طور قابل توجه موجب پاسخ و افت مرحله بیماری شد. لذا به نظر می رسد که بررسی این رژیم در مطالعات بزرگ تر و در کارآزمایی های فاز سه منطقی و ضروری است.